آنروزها واژه ها مفهوم واقعی خودشون و داشتند. دروغ، دزدی،خیانت، راستگویی، پهلوانی،و هزاران کلمه زشت و زیبا، همگی به مفهوم خود معنی می شدند و هر چی سر جای خودش بود. اما امروزه خیلی چیزها جایش عوض شده، مثلا یارو دزدی میکنه، «میگن عجب آدم زرنگیه»، دروغ میگه، میگن چقدر آدم درستیه»، و و و و....
ارزشها جاش عوض شده، مگه چه چیزی تغییر کرده، دنیا که هموم دنیایه، عمرمون که همون اندازه کوتاهه، قدرتمون هم برای ابدی شدن تغییری نکرده،پس چی به سرمون اومده که پایبند به هیچ اصولی نیستیم.
البته آدمهای خوب هم هستند نه اینکه همه مطلقا اینگونه رفتارا رو دارن، ولی متاسفانه غالب انسانها اینجوری شدند. باید از خودمون شروع کنیم، به هم احترام بزاریم، دروغ نگیم، راستگو باشیم، به هم کمک کنیم، با طبیعت خوش رفتاری کنیم،و... با چنین رفتاری خداوند نیز توجهات ویژه خودش بر ما می تابونه.