تنهایی

نماد شیطانی

شیرینی گناه

حکایت امروز

تبریک عید مبعث

مهدی بیا که عید اعظم پیمبر است

این بعثت محمد و تبریک حیدر است

در اهتزار پرچم قرآن هل اتی

تا موسم ظهور بدستان رهبر است

عید مبعث مبارک

شناخت انسانها

دنیا پر است از انسانهای دورو

خیلی آسان است باور کردن کسی که حرفهای قشنگ میزند

وقتی فردی در عمل به شما نشان میدهد که کیست

همان بار اول باور کنید

برخی از مردم فقط به خاطر راحتی خودشان خوبند

باید از چنین آدمهایی دوری کنید

در غیر اینصورت تا زمانیکه به آنها اجازه میدهید آویزان شما خواهند بود

کسانیکه فقط وقتی چیزی نیاز دارند تماس میگیرند

و فقط زمانی پیدایشان میشود که به نفعشان است

اینگونه نیست که همه تصمیماتشان را براساس منافع شما بگیرند

گاهی همان فردی که سپر بلایش شده اید

بدترین بلاها را سرتان می آورد

فرق انسانها

انسان های ضعیف انتقام می گیرند

انسان های قوی می بخشند

انسان های باهوش نادیده می گیرند.

درس زندگی

روی هر بند این متن 1 دقیقه فکر کنید :

 

   1. می دونی چرا شیشه ی جلوی ماشین آنقدر بزرگه ولی آینه عقب آنقدر کوچیکه؟ چون گذشته به اندازه آینده اهمیت نداره،بنابراین همیشه به جلو نگاه کن و ادامه بده.

   2. دوستی مثل یک کتابه، چند ثانیه طول می کشه که آتیش بگیره، ولی سالها طول می کشه تا نوشته بشه.

   3. تمام چیزها در زندگی موقتی هستند. اگر خوب پیش میره ازش لذت ببر، برای همیشه دوام نخواهند داشت. اگر بد پیش میره نگران نباش، برای همیشه دوام نخواهند داشت.

   4. دوستهای قدیمی طلا هستند! دوستان جدید الماس. اگر یک الماس به دست آوردی طلا را فراموش نکن چون برای نگه داشتن الماس همیشه به پایه طلا نیاز داری.

   5. اغلب وقتی امیدت رو از دست میدی و فکر می کنی که این آخر خطه، خدا از بالا بهت لبخند میزنه و میگه: آرام باش عزیزم، این فقط یک پیچه نه پایان.

   6. وقتی خدا مشکلات تو رو حل میکنه تو به توانایی های او ایمان داری. وقتی خدا مشکلاتت رو حل نمیکنه او به توانایی های تو ایمان داره...!!!

   7. هیچوقت باکسی که دوسش داری طولانی قهر نکن، چون بی تو زندگی کردن رو یاد می گیره!

چه می شود ما را

    آن روزها حالمان چه خوب بود. همه با تمام نداری، سرخوش و شاداب بودیم. به همدیگر کمک می کردیم. احترام بزرگتر و کوچکتر سرمون می شد. بدون تکنولوژی مرتب به هم سر می زدیم و احوال همدیگر رو می پرسیدیم. آنقدر خوش بودیم که گشنگی از یادمان می رفت. پدر، پدر بزرگ، مادر، مادر بزرگ، عمو، عمه، دایی، خاله، داداش، خواهر و... واژه های دوست داشتنی بودند، سفره های آنچنانی پهن می شد، با هم شادی می کریم، با هم غمگین می شدیم، با هم می خندیدیم نه به هم! با طبیعت آشتی داشتیم، زیبایی را دوست می داشتیم، از زشتی بیزار بودیم، چه خوش حالی داشتیم آن روزها!

حالمان این روزها اصلا خوش نیست. باید کاری کرد، این حال بد نسل های آینده ما را رباتیک  می کنه.! نه احساسی باقی می مونه، نه احترامی! خودمون به خودمون ظلم نکنیم. به همدیگر احترام بزاریم، برای طبیعت ارزش قایل بشیم. به حقوق همدیگر تجاوز نکنیم. قانون گریزی نداشته باشیم. دعای خیر برای همدیگر داشته باشیم، تا خداوند نیز خوبی ها را برایمان هدیه کند و هزاران آرزوی خوش دیگه...

به امید آنروز و آینده ای روشن و عاری از هرگونه زشتی و دروغ!...

افسوس

با سلام و شاد باش عید نوروز

   متأسفانه این روزها حالمون خیلی خرابه و اغلب نسبت به طبیعت اطرافمون بی مهری می کنیم و با اهمال و گاهی اوقات با بی مسئولیتی باعث زشتی در طبیعت می شویم، که همه ما حداقل بارها شاهد این صحنه های شنیع در اطرافمان بوده ایم. از آنجایی که سفارشات موکدی هم در آموزه های دینی مان و هم توسط پیشینیان ما در رابطه با نظافت شده، اغلب با طبیعت با قوه قهریه برخورد می کنیم و فراموش می کنیم که ما میراث دار آیندگان هستیم و باید طبیعت را برای آنها سالم به ودیعه بگذاریم. مصداق این شعر ملک الشعرای بهار که گفتند: «دگران کاشتند و ما خوردیم---ما بکاریم و دیگران بخورند» باید باشیم، نه مصداق این کنایه که: «در جنگلها حیوانات نیستند که جنگل را کثیف می کنند، بلکه انسانها هستند، پس خواهشمندیم مثل حیوانات رفتار کنید!!!»

(واقعا، به کجا چنین شتابان!!)