چارلی چاپلین (بازیگر معروف کمدی)
دخترم هیچکس و هیچ چیز را در این جهان
نمی توان یافت که شایسته آن باشد که دختری ناخن پای خود را به خاطر آن
عریان کند... برهنگی بیماری عصر ماست به گمان من تن عریان تو باید از آن
کسی باشد که روح عریانش از آن توست.
وقتی دست هایت را نذر نیکویی ها میکنی ، شکوفه های تبسم و رضایت در دستان مهربانت می شکفد.
وقتی از جاده های تلخ و تاریک گناه حذر میکنی و به کوچه باغ های خواب و مناجات او قدم می گذاری ، اجابت است که از رد گام هایت می روید. وقتی مروارید زیبایی هایت را به صدف حیا و عفاف می سپاری ، خدا دریا دریاتو را آبی میکند. آنقدر آبی که آسمان به تو رشک می برد .
میدانی ! آینه ی نگاهت همیشه شفاف و زلال است و دست هایت همیشه پاک و منزه ...
وقتی با اهنگ نجابت و وقار پنجره ی دلت را به سمت زندگی امروز می گشایی ، پروانه های صداقت و راستی روی گلهای نجیب زندگی ات می نشیند.ان وقت عطر سر به زیر آیه های احساست ، کوچه ی امروز را سرشار می کند .
تو خوب میدانی آراستن و آراستگی مثل شکوفه های دامن بهار مثل رنگین کمان چشم را به تماشا دعوت میکند و خوب تر میدانی که شبنم اگر روی لطافت گل بنشیند ، چه تصویر بدیعی خلق میکند و چه چشم ها را مسحور خویش ، و شاید این است که عمر گل به چشم بر هم زدنی می ماند .
منبع : http://gholehejab.blogfa.com/post/26