ایمان به خداوند

بزرگترین آزمون ایمان زمانی است که آنچه می خواهید را بدست نمی آورید، با این حال قادرید بگویید: «خدایا شکرت»

اعتماذ به خداوند

خداوند شما را از شرایطی عبور می دهد که هیچ از آن سر در نمی آورید، فقط به این دلیل که شما را به جایگاهی برساند که شایسته اش هستید.

پس به او اعتماد کنید.!

امید به خداوند

خداوند گفت ببریدش جهنم؛ برگشت نگاهی به خدا کرد!

خداوند گفت نبریدش... او را به بهشت ببرید!

فرشتگان سوال کردند چرا؟!!

جواب آمد چون او هنوز به من امیدوار است....

ارتباط با خدا

خداوند راه‌های زیادی برای صحبت کردن با ما پیدا می‌کند. اما شنیدن صدای خدا بیشتر از اینکه به روش حرف زدن او با ما بستگی داشته باشد، به این بستگی دارد که اصلاً گوش می‌دهیم یا نه.

اشتباه رو پیدا کن...

اشتباه رو پیدا کن...

اگه گفتی اشتباهش کجاست؟

بسم الله الرحمن الرحیم

قل هو الله احد الله الصمد لم یلد و لم یولد و لم یکن له کفوا احد

بسم الله الرحمن الرحیم

قل هو الله احد الله الصمد لم یلد و لم یولد و لم یکن له کفوا احد

بسم الله الرحمن الرحیم

قل هو الله احد الله الصمد لم یلد و لم یولد و لم یکن له کفوا احد

خوب دیگه نگرد

اشتباهی نداره

ثواب ختم یه قرآن را بردی 

منم تو ثوابتون شریکم

اگه دوست داری بقیه هم از این ثواب بهرهمند بشن لایک

شرف انسانی

انشای پسر بچه به پدر رفتگرش:

پدر عزیزم، من به خوبی می فهمم که بسیار با شرف است آن کس که انسان باشد و بین آشغالها نان پیدا کند، تا آن کس که آشغال باشد و بین انسان ها نان پیدا کند...!

دردی که انسان را به سکوت وا می دارد بسیار سنگین تر از دردیست که انسان را به فریاد وا می دارد و انسانها فقط به فریاد هم می رسند نه به سکوت هم!

چگونه چنین شدیم؟!

آنروزها واژه ها مفهوم واقعی خودشون و داشتند. دروغ، دزدی،خیانت، راستگویی، پهلوانی،و هزاران کلمه زشت و زیبا، همگی به  مفهوم خود معنی می شدند و هر چی سر جای خودش بود. اما امروزه خیلی چیزها جایش عوض شده، مثلا یارو دزدی میکنه، «میگن عجب آدم زرنگیه»، دروغ میگه، میگن چقدر آدم درستیه»، و و و و....

ارزشها جاش عوض شده، مگه چه چیزی تغییر کرده، دنیا که هموم دنیایه، عمرمون که همون اندازه کوتاهه، قدرتمون هم برای ابدی شدن تغییری نکرده،پس چی به سرمون اومده که پایبند به هیچ اصولی نیستیم.

البته آدمهای خوب هم هستند نه اینکه همه مطلقا اینگونه رفتارا رو دارن، ولی متاسفانه غالب انسانها اینجوری شدند. باید از خودمون شروع کنیم، به هم احترام بزاریم، دروغ نگیم، راستگو باشیم، به هم کمک کنیم، با طبیعت خوش رفتاری کنیم،و... با چنین رفتاری خداوند نیز توجهات ویژه خودش بر ما می تابونه.  

چه می شود ما را؟!

آن روزها حالمان چه خوب بود. همه با تمام نداری، سرخوش و شاداب بودیم. به همدیگر کمک می کردیم. احترام بزرگتر و کوچکتر سرمون می شد. بدون تکنولوژی مرتب به هم سری   می زدیم و احوال همدیگر و می پرسیدیم. آنقدر خوش بودیم که گشنگی از یادمان می رفت. پدر، پدربزرگ، مادر، مادربزرگ، عمو، عمه، دایی، خاله، داداش، خواهر و ... واژه های دوست داشتنی بودند، سفره های آنچنانی پهن می شد،با هم شادی می کردیم، با هم غمگین  می شدیم، با هم می خندیدیم نه به هم، با طبیعت آشتی داشتیم، زیبایی را دوست داشتیم، از زشتی بیزار بودیم، چه خوش حالی داشتیم آن روزها!

حالمان این روزها اصلا خوش نیست. باید کاری کرد، این حال بد نسل های آینده ما را رباتیک می کنه! نه احساسی باقی می مونه، نه احترامی! خودمون به خودمون ظلم نکنیم. به همدیگه احترام بزاریم، برای طبیعت ارزش قایل بشیم. به حقوق همدیگه تجاوز نکنیم. قانون گریزی نداشته باشیم. دعای خیر برای همدیگه داشته باشیم تا خداوند نیز خوبی ها را برایمان هدیه کند و هزاران آرزوی خوش دیگه... به امید آنروز و آینده ای روشن و عاری از هرگونه زشتی و دروغ!

اعتدال در رفتار

وقتی به کسی بیشتر از آنچه سزاوارش است بها می دهید، بیشتر از انچه که سزاوارش هستید صدمه می بینید.

غفلت در عبادت خداوند

دانشجویی به استادش گفت:

استاد، اگر شما خدا را به من نشان بدهید عبادتش می کنم و تا وقتی خدا را نبینم او را عبادت نمی کنم.

استاد به انتهای کلاس رفت و به آن دانشجو گفت:

آیا مرا می بینی؟

دانشجو گفت:

نه استاد، وقتی پشت من به شما باشد، مسلما" شما را نمی بینم.

استاد کنار او رفت و نگاهی به او کرد و گفت:

تا وقتی به خدا پشت کرده باشی، او را نخواهی دید.