دوستان حقیقی

بخشیدن

طلب عزتمندی از خداوند

«خدایا

آبروی مرا به توانگری نگه دار؛

و شخصیت مرا با تنگ دستی از بین مبر؛

تا مبادا از روزی خواران تو روزی خواهم؛

و از آفریده های بدکردار تو طلب مهربانی کنم؛

در حالتی قرار گیرم که:

به تعریف و تمجید کسی که به من چیزی داده بپردازم؛

یا از کسی که مرا از امکاناتی منع کرده است، بدگویی کنم».

 

[از سخنان گوهربار حضرت علی(ع)]

ترحم خصمانه

«مردم اینجا چقدر مهربانند؛

دیدن کفش ندارم، برایم پاپوش دوختند؛

دیدن سرما می خورم، سرم کلاه گذاشتند؛

و چون برایم تنگ بود، کلاه گشادتری گذاشتند؛

و دیدن هوا گرم شده، پس کلاهم را برداشتند؛

و چون دیدند لباسم کهنه و پاره است، به من وصله چسباندند؛

و چون از رفتارم فهمیدند سواد ندارم، محبت کردند و حسابم را رسیدند.

خواستم در این مهربانکده خانه بسازم، نانم را آجر کردند، گفتند کلبه بساز!

روزگار جالبی است، مرغ مان تخم نمی گذارد، ولی گاومان هر روز  می زاید».

 

(متن از مرحوم حسین پناهی)

عدم تکرار زمان

ای کاش می شد عقربه های زندگی را به عقب کشید تا اشتباهات گذشته مون و تکرار نکنیم. لزوم دقت در گذاره های زندگی به وسعت تجربه های از دست رفته مونه، که با کمی دقت و بعضا با کمی اغماض می شد جلوی بسیاری از این نابخردی های خودمون را می گرفتیم. ولی متاسفانه این امکان برایمان در حد رویا باقی می مونه و واقعیتی برایش متصور نیست، پس در مسیر زندگی گاهی باید از تجربیات گذشتگان درس گرفت، نه اینکه خود هم آن را به تجربه گرفت، این یعنی همان خردمندی، که با شعور انسانی هم سنخیت دارد و باعث جلوگیری از تکرار اشتباهات جبران ناپذیر می شود.

امید و آرزو

در نوبتی دوباره، دلت را مرور کن

از غم، به هر بهانه ممکن عبور کن

گیرم که تمام راه تو مسدود شد

بگرد یک آسمان تازه و یک جاده جور کن

قدر شناسی موفقیت

استفاده از موفقیت های کوچکی که پیش می آید پر منفعت تر از این است که بیهوده شانس  بزرگتری آرزو کنیم، که شاید هرگز بدست نیاید.

قدر دانستن خوشبختی

هرگز قدر آن روزهایی که در کمال خوشبختی زندگی می کردیم و نمی دانیم، مگر زمانی که برای همیشه آن ساعات خوش را از دست داده باشیم.

منشور حقوق بشر کوروش

در سراسر جهان انسان های بسیاری هستند که کورش را از نظر رفتار و فتوحات پادشاهی تحسین می کنند

و ما به عنوان یک ایرانی با داشتن این تندیس یاد پادشاه بزرگ ایران زمین را گرامی میداریم

منشور حقوق بشر کوروش کبیر
(اولین اعلامیه حقوق بشر)

منم کـوروش، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه توانمند، شاه بابِـل، شاه سومر و اَکَد، شاه چهار گوشه جهان. پسر کمبوجیه، شاه بزرگ … نوه کورش، شاه بزرگ … نبیره چیش‌پیش، شاه بزرگ …

کورش، پادشاه بزرگ هخامنشی که به بیان برخی مفسرین از جمله علامه طباطبایی به احتمال زیاد همان ذوالقرنین –پادشاه ستوده شده در قرآن- است، منشوری مکتوب از خود به یادگار گذاشته که هنوز نیز موجود است و به عنوان اولین منشور حقوق بشر جهان شناخته شده می شود. این منشور را با هم می خوانیم:

اینک که به یاری مزدا ، تاج سلطنت ایران و بابل و کشورهای جهات اربعه را به سر گذاشته ام ، اعلام می کنم :

که تا روزی که من زنده هستم و مزدا توفیق سلطنت را به من می دهد

دین و آیین و رسوم ملتهایی که من پادشاه آنها هستم ، محترم خواهم شمرد و نخواهم گذاشت که حکام و زیر دستان من ، دین و آئین و رسوم ملتهایی که من پادشاه آنها هستم یا ملتهای دیگر را مورد تحقیر قرار بدهند یا به آنها توهین نمایند .

من از امروز که تاج سلطنت را به سر نهاده ام ، تا روزی که زنده هستم و مزدا توفیق سلطنت را به من می دهد،

هر گز سلطنت خود را بر هیچ ملت تحمیل نخواهم کرد

و هر ملت آزاد است ، که مرا به سلطنت خود قبول کند یا ننماید

و هر گاه نخواهد مرا پادشاه خود بداند، من برای سلطنت آن ملت مبادرت به جنگ نخواهم کرد .

من تا روزی که پادشاه ایران و بابل و کشورهای جهات اربعه هستم ، نخواهم گذاشت ،

کسی به دیگری ظلم کند و اگر شخصی مظلوم واقع شد ، من حق وی را از ظالم خواهم گرفت

و به او خواهم داد و ستمگر را مجازات خواهم کرد .

از مزدا خواهانم ، که مرا در راه اجرای تعهداتی که نسبت به ملتهای ایران و بابل و ملتهای ممالک اربعه عهده گرفته ام ، موفق گرداند

من تا روزی که پادشاه هستم ، نخواهم گذاشت مال غیر منقول یا منقول دیگری را به زور یا به نحو دیگر

بدون پرداخت بهای آن و جلب رضایت صاحب مال ، تصرف نماید.

من تا روزی که زنده هستم ، نخواهم گذاشت که شخصی ، دیگری را به بیگاری بگیرد

و بدون پرداخت مزد ، وی را بکار وادارد .

من امروز اعلام می کنم ، که هر کس آزاد است ، که هر دینی را که میل دارد ، بپرسد

و در هر نقطه که میل دارد سکونت کند ، مشروط بر اینکه در آنجا حق کسی را غضب ننماید ،

و هر شغلی را که میل دارد ، پیش بگیرد و مال خود را به هر نحو که مایل است ، به مصرف برساند ،

مشروط به اینکه لطمه به حقوق دیگران نزند .

من اعلام می کنم ، که هر کس مسئول اعمال خود می باشد و هیچ کس را نباید به مناسبت تقصیری که یکی از خویشاوندانش کرده ، مجازات کرد ، مجازات برادر گناهکار و برعکس به کلی ممنوع است

و اگر یک فرد از خانواده یا طایفه ای مرتکب تقصیر میشود ، فقط مقصر باید مجازات گردد ، نه دیگران

من تا روزی که به یاری مزدا ، سلطنت می کنم ، نخواهم گذاشت که مردان و زنان را بعنوان غلام و کنیز بفروشند

و حکام و زیر دستان من ، مکلف هستند ، که در حوزه حکومت و ماموریت خود ، مانع از فروش و خرید مردان و زنان بعنوان غلام و کنیز بشوند و رسم بردگی باید به کلی از جهان برافتد .

و از مزدا خواهانم ، که مرا در راه اجرای تعهداتی که نسبت به ملتهای ایران و بابل و ملتهای ممالک اربعه عهده گرفته ام ، موفق گرداند .
 

تندیس منشور کورش

امیدواری

هرگاه در زندگی به یک در بزرگ که یک قفل بزرگ هم دارد رسیدی،
نترس و ناامید نشو، زیرا اگر قرار بود در باز نشود جای آن یک دیوار می گذاشتند!